Από πέρσι το φθινόπωρο παρατηρήθηκαν σημαντικές αυξήσεις τιμών στις Α’ ύλες παγκοσμίως, οι οποίες επηρέασαν και τον κλάδο της ξυλείας, τόσο στη μαλακή και σκληρή ξυλεία όσο και στις επιφάνειες.
Η ζήτηση και ιδιαίτερα στο κομμάτι του DIY υπήρξε πολύ ισχυρή καθώς τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική ο κόσμος λόγω της πανδημίας έμεινε σε μεγάλο βαθμό σε κατ’οίκον περιορισμό και ανάλωσε τις οικονομίες του στην ανακαίνιση και βελτίωση των ακινήτων του.
Από την άλλη μεριά, στο κομμάτι της προσφοράς υπήρξαν μια σειρά από προβλήματα που περιόρισαν κατά πολύ τη διαθεσιμότητα των πρώτων υλών. Η υλοτόμηση και η παραγωγή μειώθηκε σε μεγάλο βαθμό λόγω των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας. Στη συνέχεια, οι παραγωγοί υποεκτιμήσαν τη ζήτηση των επόμενων μηνών λόγω της γενικής αβεβαιότητας και απαισιοδοξίας της κατάστασης. Τέλος η εκτόξευση των ναύλων από τα λιμάνια της Ασίας και στη συνέχεια της Αμερικής, μαζί με τον περιορισμένο αριθμό container που μπορούσαν να φορτωθούν, συνέβαλε στο να αυξηθούν περαιτέρω οι τιμές ακόμα και στα είδη τα οποία υπήρχαν σε επάρκεια.
Τα προβλήματα κορυφώθηκαν κατά το πρώτο εξάμηνο του 2021 με συνεχόμενες αυξήσεις τιμών και με την αβεβαιότητα για τη μελλοντική τους διαμόρφωση, οδηγώντας πολλούς επαγγελματίες του κλάδου μας να αγοράζουν σε επίπεδα που θα φαινόταν αδιανόητα στο παρελθόν.
Και ενώ κάποιος θα περίμενε μια επιστροφή στη κανονικότητα να επέλθει σχετικά σύντομα, ιδιαίτερα μετά τη κυκλοφορία των εμβολίων και το σταδιακό περιορισμό των lockdown σε όλο τον κόσμο, η αβεβαιότητα παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Στα θετικά, η μείωση της ζήτησης μαλακής ξυλείας από τις ΗΠΑ οδήγησε σε πτώση τιμών της λευκής ξυλείας αλλά και ορισμένων βιομηχανικών ειδών στην κεντρική Ευρώπη. Όμως, πολλά από τα εργοστάσια εξακολουθούν να υπολειτουργούν. Οι τιμές των ναύλων παραμένουν σταθερά υψηλές από Ασία και πλέον το πρόβλημα έλλειψης container αλλά και χώρων στα πλοία αρχίζει να μεταφέρεται και στα υπόλοιπα λιμάνια του πλανήτη. Τέλος, προστίθεται και ένα καινούργιο πρόβλημα που αφορά την αύξηση τιμών και την μείωση της επάρκειας των πηγών ενέργειας τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία.
Όπως φαίνεται λοιπόν η αβεβαιότητα θα συνεχιστεί. Το δίλημμα μεταξύ του να περιμένει κάποιος πτώση τιμών ή αγοράζοντας τώρα να ρισκάρει να βρεθεί με «ακριβή» αποθήκη δεν είναι εύκολο. Και βέβαια αυτό ισχύει μόνο για τις εμπορικές επιχειρήσεις καθώς οι παραγωγικές μονάδες δεν έχουν καν αυτή την επιλογή. Μπορεί όλα τα παραπάνω να φάινονται δυσμενή αλλά είναι σηματνικό να μη ξεχνάμε ποτέ πως σε κάθε εμπόδιο υπάρχει πάντα μια ευκαιρία βελτίωσης!